اين روزا عادت گلها مرگ و بهونه کردنه کار چشماي آدما دل رو ديونه کردنه اين روزا کار رويامون از پونه خونه ساختنه نشونه پروانگي زندگي ها رو باختنه اين روزا تنها چارمون شايد پرنده مردنه رو بام پاک آسمون ستاره رو شمردنه اين روزا آدما ديگه تو قلب هم جا ندارن مردم ديگه تو دلهاشون يه قطره دريا ندارن اين روزا فرش کوچه ها تو حسرت يه عابره هر جا يکي منتظر ورود يه مسافره اين روزا هيچ مسافري بر نمي گرده به خونه چشاي خسته تا ابد به در بسته مي مونه
سلام , دل نوشته هات قشنگه از سبک نوشتنش هم خوشم اومد منتظر ادامه حرفات مي مونم
